Πέρασε άλλη μια βδομάδα με υστερική προσήλωση στο συντηρητισμό στα όρια της υπερβολής. Από τη μία ο Άνθιμος, ο οποίος κάλεσε τους πιστούς να προσευχηθούν και να ξενυχτήσουν για να σώσουν την ψυχή ή για να απελάσουν στην κόλαση, τους οπαδούς του gay pride.
Από την άλλη η Τατιάνα, η οποία δεν χάρηκε καθόλου με την απόφαση του Bruce Jenner να γίνει Caitlyn και τον συμβούλεψε μάλιστα ότι πρέπον είναι να τα κάνει όλα αυτά κρυφά, ώστε να μην ταράζεται ο κόσμος και η αγία ελληνική οικογένεια.
Την Τατιάνα την ξέρω πολλά, πάρα πολλά χρόνια. Μπορώ να πω ότι την συμπαθώ και μάλιστα πολύ αλλά κυρίως την εκτιμώ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες απόψεις για κάποια θέματα. Κι απ’ ότι βλέπω στην περίπτωση του Bruce που εγινε Caitlyn μας χωρίζει ένας ωκεανός γιατί εγώ πιστεύω πώς ναι, πρέπει να χειροκροτήσουμε οποιονδήποτε έχει το θάρρος να σταθεί απέναντι στον κόσμο και να πει “αυτός/η είμαι” και όχι δεν πιστεύω πώς συμπεριφορές, άνθρωποι και επιλογές πρέπει να κουκουλώνονται για να μην ενοχλούν κάποιους. Όλο αυτό θυμίζει βιτρίνα, καλοφωτισμένη και φτιαγμένη έτσι που να κρύβει ότι δεν είναι αρεστό.
Ο Bruce/Caitlyn δεν ζήτησε την έγκριση κανενός, ούτε της Τατιάνας, ούτε τη δική μου έγκριση, ούτε όσων θεωρούν δικαίωμα τους να έχουν αντίθετη άποψη.
Ναι είναι αλήθεια ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που είναι μηχανή παραγωγής χρημάτων, που αυτός και η οικογένειά του έχει κάνει επιστήμη το τίποτε. Αυτή είναι μια άχαρη μεν πραγματικότητα, άλλα δεν αλλάζει κάτι. Άλλο πράγμα η κενότητα κάποιου σε κοινωνικό επίπεδο και άλλο πράγμα η θαρραλέα του απόφαση του να κάνει πράξη τα όνειρά του και ας ξέρει ότι θα γίνει ιντερνετικό ανέκδοτο.
Η τακτική «κάνε ό,τι θέλεις αλλά κρυφά», μου θυμίζει μια άλλη κορυφαία ρατσιστική ατάκα: «Ας κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του, εμένα δεν με ενοχλεί αρκεί να μην προκαλεί δημόσια». Αυτή είναι η βάση της υποκρισίας. Ό,τι γίνεται στα σκοτεινά δεν μας ενοχλεί, αρκεί να μην σκανδαλίζει.
Αυτή επίσης η πρακτική είναι πολύ γνωστή και αγαπητή στους κόλπους της εκκλησίας, μιας εκκλησίας που επιτρέπει στους εκπροσώπους του μίσους και της μισαλλοδοξίας -όπως ο Άνθιμος- να κηρύττουν δημόσια το φθόνο, και τον αποτροπιασμό τους για συνανθρώπους.
Ο Άνθιμος είναι μια άλλη περίπτωση φανατισμένου ανθρώπου που τον έχει ποτίσει το μίσος. Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης είναι για την πίστη και την ορθοδοξία ό,τι είναι ο Νότης Σφακιανάκης για τη Φιλοσοφία: Περιττός, άσχετος και επικίνδυνος
Σε αυτή τη λακκούβα ζούμε όλοι και στα ίδια λασπόνερα κολυμπάμε. Απλά κάποιοι προσπαθούμε να βγάλουμε το κεφάλι μας λίγο παρά έξω, να πάρουμε μια ανάσα και να δούνε τι υπάρχει πέρα στον ορίζοντα!