Υπήρχε μια εποχή που τίποτε δεν ήταν αρκετό, τίποτε δεν μας έφτανε. Θέλαμε κι άλλο. Η υπερβολή ήταν η σημαία που σηκώναμε στο όνομα ενός ακόμη δημοσιεύματος και της υψηλής τηλεθέασης.
«Γράψτε ό,τι θέλετε, αρκεί να γράφετε σωστά το όνομα μου» ήταν το μότο που έδινε άλλοθι σε κάθε απελπισμένη καλλιτεχνική προσπάθεια που είχε έναν κυρίως στόχο: την προβολή πάση θυσία, δηλαδή πολλά εξώφυλλα, ακόμη περισσότεροι τίτλοι, σχόλια, αντιδράσεις, φωνές.
Ό,τι έκανε θόρυβο γύρω από το όνομα κάποιου το καλωσορίζαμε στα Media. Η προβολή ήταν ο στόχος, ο σκοπός και η λέξη “διακριτικά” μετατράπηκε σε άγνωστη λέξη, εξαφανίστηκε από το λεξιλόγιο μας.
Και ξαφνικά οι εποχές της έπαρσης, της υπερβολής, πέρασαν -ευτυχώς- και τους παρέσυραν όλους. Κάτι ελάχιστοι έχουν μείνει στην ουρά προσπαθώντας να βολευτούν με τα απομεινάρια της χρυσόσκονης άλλων εποχών.
Η σεμνότητα και η ταπεινότητα για πρώτη φορά δείχνει να ταιριάζει με την εποχή μας, που κατέβασε ταχύτητες, χαλάρωσε τους ρυθμούς και άφησε απέξω υπεροπτικές τηλεοπτικές πρακτικές. Το βλέπεις πλέον παντού και το βλέπεις και στα Media. Στα Media που πάντα λάτρευαν την υπερβολή και μισούσαν τη σεμνότητα!
Το σύνθημα των ημερών είναι: Kάνε τη δουλειά σου ήρεμα, χωρίς κραυγές, χωρίς υπερβολές. Δες την Κατερίνα Καραβάτου που μαζί με τον Κρατερό, ήσυχα και σεμνά, κάνουν την εκπομπή τους τα Σαββατοκύριακα και είναι πρώτοι με διαφορά από την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου που παρά τα εξώφυλλα, τα δημοσιεύματα και το θόρυβο γύρω από το όνομά της δεν λέει να αυξήσει το κοινό της!
Η Μαρία Ηλιάκη που όσο ήταν μέρος μιας ομάδας που έχει πλάκα, είχε ισορροπία στο χιούμορ, είχε τον Νίκο Μουτσινά που έλεγε τις σωστές ατάκες και μοίραζε τους ρόλους ανάμεσα σ’ εκείνη και στην Κατερίνα Καινούργιου, η εκπομπή έσκιζε και η Μαρία έλαμπε.
Απ τι στιγμή που η Μαρία αποφάσισε ότι μπορεί να γίνει κεντρική παρουσιάστρια, απέτυχε. Και λογικό. Πρώτον δεν ανήκει στην κατηγορία των τηλεπαρουσιαστριών που μπορεί να πάρει πάνω της μια ολόκληρη εκπομπή και δεύτερον η ίδια η εποχή την παραμέρισε, την ακύρωσε. Μπορεί σε άλλες εποχές να έπαιρνε παράταση, πλέον όμως ο τηλεοπτικός αέρας είναι αδέκαστος και δεν αντέχει ούτε υπερβολές, ούτε ντίβες ούτε ξιπασιές.
Δες το παντού: Σε δηλώσεις που δεν προκαλούν, σε σίριαλ που δεν ουρλιάζουν, σε δουλειές και εκπομπές φτιαγμένες από παρέες ανθρώπων που κάνουν κάτι επειδή το αγαπούν και όχι επειδή θα τους κάνει πρωταγωνιστές.
Εντάξει πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία της τηλεόρασης και των Media ζούμε το μέτρο και μας αρέσει!